Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να χάσω βάρος;

Επειδή τακτική μου, στην περίπτωση των ανθρώπων που καταφεύγουν στο Βελονισμό για να χάσουν βάρος (και συνήθως μετά από επανειλημμένες ατυχείς προσπάθειες) είναι η χορήγηση κάποιων οδηγιών διατροφής και όχι η παρότρυνση για υποθερμιδική ή άλλου τύπου δίαιτα, θα αναφέρω πορίσματα τελευταίων ερευνών σχετικά με αυτό το θέμα. Οι επανειλημμένες δίαιτες συνήθως οδηγούν σε αύξηση βάρους επειδή ο εγκέφαλος τις ερμηνεύει ως μικρούς λιμούς και παροτρύνει το άτομο να αποθηκεύσει περισσότερο λίπος για την πιθανότητα μελλοντικού λιμού, σύμφωνα με νέα έρευνα (2016) από τα πανεπιστήμια του Exeter και του Bristol, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Evolution Medicine and Public Health. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί οι άνθρωποι που δοκιμάζουν δίαιτες χαμηλών θερμίδων συχνά τρώνε υπερβολικά όταν δεν κάνουν δίαιτα και έτσι δε σταθεροποιούν το βάρος τους. Με όλο και περισσότερους ανθρώπους να γίνονται παχύσαρκοι, οι επιστήμονες αναζητούν εξελικτικούς λόγους για να εξηγήσουν γιατί πολλοί άνθρωποι είναι δύσκολο να αντισταθούν στην υπερκατανάλωση τροφής. Οι άνθρωποι εξελίχθηκαν σε έναν κόσμο όπου η τροφή ήταν πότε άφθονη και πότε σπάνια και στη δεύτερη περίπτωση τα άτομα με περισσότερο λίπος θα ήταν πιθανότερο να επιβιώσουν.

Σήμερα οι άνθρωποι μπορούν να μπουν σε ένα φαύλο κύκλο αύξησης βάρους και ολοένα πιο αυστηρής δίαιτας, το λεγόμενο φαινόμενο yo yo (γιό γιό), που πείθει τον εγκέφαλο ότι πρέπει να αποθηκεύσει όλο και περισσότερο λίπος. Το μοντέλο των ερευνητών προβλέπει ότι η επιθυμία για φαγητό αυξάνει σημαντικά καθώς συνεχίζεται η δίαιτα και αυτή η παρόρμηση δεν μειώνεται καθώς το βάρος ξανααυξάνει επειδή ο εγκέφαλος είναι πεπεισμένος ότι μελλοντικοί λιμοί είναι πιθανοί. “Το μοντέλο μας δείχνει ότι η αύξηση του σωματικού βάρους δε σημαίνει ότι η φυσιολογία του ανθρώπου δυσλειτουργεί. Ο εγκέφαλος θα μπορούσε να λειτουργήσει τέλεια αλλά η αβεβαιότητα σχετικά με την προσφορά τροφής προκαλεί την εξελιγμένη ανταπόκριση στην αύξηση του βάρους” λέει ο καθηγητής John McNamara, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ. Νέα έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Obesity, καταλήγει ότι η απώλεια βάρους βάζει τον οργανισμό σε κατάσταση μάχης και οδηγεί σε ισχυρή αύξηση της όρεξης, ωθώντας τον να καταναλώνει επιπλέον 100 θερμίδες για κάθε χαμένο κιλό (είναι η πρώτη φορά που ποσοστικοποιείται ο αριθμός των θερμίδων). Άλλη πρόσφατη έρευνα με τίτλο “Γιατί η διατήρηση της απώλειας βάρους είναι τόσο δύσκολη;”, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Diabetes Spectrum το 2017, αναφέρει ότι οι ορμονικές προσαρμογές μετά από απώλεια βάρους που προκλήθηκε από δίαιτα (μείωση της λεπτίνης, του πεπτιδίου YY, της χολοκυστοκινίνης και της ινσουλίνης και αύξηση της γκρελίνης) ενθαρρύνουν την αύξηση βάρους για τουλάχιστον 1 χρόνο μετά την αρχική μείωσή του. Οπότε ποια είναι η καλύτερη τακτική αδυνατίσματος; “Το καλύτερο πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος για να χάσει βάρος είναι να κινηθεί σταθερά. Να τρώει κάθε μέρα ελαφρώς λιγότερο από ό,τι συνήθως, αλλά να το κάνει αυτό συνεχώς. Και παράλληλα να ασκείται σωματικά. Τότε έχει περισσότερες ελπίδες να πετύχει ένα υγιές βάρος, από ό,τι αν ακολουθεί συνεχώς δίαιτες με χαμηλές θερμίδες” λέει ο Dr. Higginson, καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Exeter. Και πως ο Βελονισμός μπορεί να είναι πολύτιμος σε μια τέτοια προσπάθεια; – Αναστέλλοντας την όρεξη (επηρεάζει τις ουσίες που προκαλούν πείνα ή κορεσμό –γκρελίνη/ λεπτίνη) ώστε το άτομο μπορεί να ελαττώσει την ποσότητα της τροφής του χωρίς προσπάθεια. – Βελτιώνοντας τη διάθεση και τον τρόπο διαχείρισης του άγχους. – Στηρίζοντας τον οργανισμό όταν επέρχεται η κόπωση και η χαλάρωση της προσπάθειας, ώστε να συνεχίσει.